Η μέρα λυγίζει
μεταλλικό φύλλο στον ήλιο,
αλλάζει σχήμα πριν το μάτι συνηθίσει.
Οι γραμμές των πραγμάτων
σπάνε σε χίλιες κατευθύνσεις,
η προσοχή γλιστρά
από πρόσωπο σε πρόσωπο,
νερό που βρίσκει
διαρκώς νέα κοίτη.
Η στιγμή είναι ανοιχτή,
χωράει κάθε πιθανότητα
και την αδειάζει αμέσως
στο επόμενο κύμα.
Τζωρτζίνα Τσισμαλίδου