νήματα νύχτας,
ανακατεύουν το φως.
Βλέμμα βαρύ,
σαν τη σιωπή του σύμπαντος,
σκορπίζει ερωτήματα.
Βήμα αόρατο,
γλιστρά μες στις σκιές,
σαν ψίθυρος αρχαίος.
Δεν υπάρχει όνομα,
μόνο η παρουσία της,
σαν ράγισμα στο σκοτάδι.
Τζωρτζίνα Τσισμαλίδου
Κορίτσι με μαλλιά σαν καταρράκτες, μην μετράς τις παύσεις ενός ξένου ρολογιού. Οι δείκτες είναι γυάλινα φίδια, δεν αξίζει να ταΐζεις το δηλ...